dinsdag 3 augustus 2010

Spitsbergen / Svalbard - Pyramiden

klik op de titel om de video op Youtube te zien

Als we vandaag vroeg opstaan voor de boottocht is het nog wat somber buiten. Alle truien die mee op reis zijn hebben we aan. Sjaal en haarband om en dan moeten we er tegen kunnen. Gelukkig heeft de boot ook een verwarmde kajuit, waar we ons het eerste uur lekker kunnen warmen. Maar al gauw breekt de zon weer door en kunnen we lekker buiten uit de wind en in de zon zitten. Ken net!!!
Op het onderstaande kaartje kun je zien waar we op Spitsbergen zitten (Longyearbyen) en waar we naar toe zijn gevaren (Pyramiden en de gletsjer er tegenover).



Als we na zo'n drie uur varen aan het eind van het fjord komen, komt de gletsjer en het enorme ijsveld in beeld. Blijft een prachtig en indrukwekkend gezicht. We merken wel dat we al gaan vergelijken met de gletsjers die we precies een jaar geleden in Alaska zagen. We hebben wel de smaak van de koude gebieden te pakken gekregen, Hoewel we nog nooit eerder zo noordelijk waren als nu, ruim 78 graden noorderbreedte. Het gebied in Alaska waar we vorig jaar waren was ongeveer 62 graden noord.


 Nadat we ongeveer 100 foto's hebben genomen bij de gletsjer varen we door naar Pyramiden. Dit is een in 1998 verlaten Russisch mijndorpje vlakbij de gletsjer. Ik had het niet verwacht, maar het is echt heel indrukwekkend om hier doorheen te lopen. Er is een heus middenplein met een standbeeld van Lenin, een bar, een hotel en een heel overdekt sportcomplex met bioscoop. Verder natuurlijk de gebruikelijke rotzooi die de kolenmijn industrie met zich meebrengt. Het is ongelooflijk wat wij mensen weer voor een troep achterlaten na weer een mislukt mijnbouw project. Ook hier in Longyearbyen is het regelmatig fout gegaan als gevolg van slechte kwaliteit kolen en conflicten ten gevolge van drank. Volgens mij leven ze nu grotendeels van het toerisme.


In Pyramiden wonen op dit moment nog 8 Russen, die voornamelijk toeristen rondleiden. Het schijnt dat de enige reden dat ze er zijn is dat Rusland aanspraak wil kunnen blijven maken op dit stukje grondgebied. Het schijnt namelijk niet helemaal duidelijk te zijn van wie Spitsbergen nu is. 's Winters wonen er maar twee. Dat moet echt verschrikkelijk zijn, het wordt hier 4 maanden lang niet eens licht.

Op de terugweg is het nog steeds prachtig weer, maar de ijzige koude jaagt ons toch weer vrij snel naar de warme kajuit. We kletsen gezellig met twee Duitse broers, die morgen ook weer bij ons in het vliegtuig zitten terug naar Tromso. Morgen eerst maar eens lekker uitslapen, want door de middernachtzon hebben we wat moeite om naar bed te gaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten